Forum Rpg :: Przegląd tematu - Czarne Sale (dostępne tylko dla Czarnych Aniołów)

Przywrócony_id:(6) · Wysłany: Czw 11:36, 10 Sie 2006 Temat postu:

Brama gwałtownie się otwarła. Wybiegła z niej Eskilia, a za nią kilku innych Czarnych Aniołów, które niestety nie mogli przekroczyć progu.-Wracaj tu Księżniczko! W Twoim stanie nie powinnaś...-Eskilia już dawno wzbiła się w powietrze-Nic mi nie będzie! Nie martwcie się!-krzyknęła i poleciała.

Przywrócony_id:(6) · Wysłany: Śro 17:36, 09 Sie 2006 Temat postu:

Będąc w znakomitym humorze, Eskilia przestąpiła próg Czarnych Sal.

Przywrócony_id:(6) · Wysłany: Pon 13:34, 07 Sie 2006 Temat postu:

Powróciła dopiero w nocy. Szybko zmieniła ubrania, po czym weszła do środka. Brama ponownie otwarła się dopiero rankiem, kiedy Eskilia znowu opuściła Czarne Sale.

Przywrócony_id:(6) · Wysłany: Nie 14:18, 06 Sie 2006 Temat postu:

Późnym wieczorem ponownie przestąpiła próg Czarnych Sal. Kiedy Słońce świeciło wysoko na niebie, opuściła komnaty, po czym odleciała w nieznanym kierunku.

Przywrócony_id:(6) · Wysłany: Sob 19:24, 05 Sie 2006 Temat postu:

Czarna anielica jak strzała wyleciała z głębokiej szczeliny, po czym skierowała się w nieznanym kierunku.

Przywrócony_id:(6) · Wysłany: Sob 16:02, 05 Sie 2006 Temat postu:

Przed czarną bramą wylądowała Eskilia. Zamieniła zwykłe ubrania, na czarna jedwabną suknię, a na głowe włożyła diadem z obsydianu. Weszła do Czarnych Sal.

Przywrócony_id:(6) · Wysłany: Sob 11:39, 05 Sie 2006 Temat postu:

Z głębokiej szczeliny w ziemi wystrzeliła czarna postać. Kiedy stanęła na nogach, okazało się,że to czarna anielica. Kilka czarnych piórek opadło obok niej. Przybrała postać dorosłej kobiety, po czym zniknęła.

Przywrócony_id:(6)

Czarne Sale położone są w innym wymiarze. Wchodzi się do nich przez głęboką szczeline w ziemi.

Jeśli wpadnie do niej człowiek, elf lub inna istota, wyląduje na dnie rozpadliny, nie na tyle głębokiej, by wyrządził sobie krzywde. Ziemskie istoty nigdy nie odnajdą Czarnych Sal, nawet gdyby przewierciły się do środka Ziemii.

Opadając w bezkresną ciemność, w końcu dostrzegasz niesbieskawą łunę, która staje się coraz mocniejsza. Jednocześnie, o dziwo, łagodnieje. Niebieskawa poświata stopniowo ustępuje, aż wreszcie światło robi się całkiem normalne, tak jak w cieniu w piękny, słoneczny letni dzień. Chłodne, a zarazem ciepłe.
Stajesz na równinie porośniętej złotawą trawą. Nagle spostrzegasz olbrzymią ścianę, w której otwiera się rzeźbiona, czarna brama.
Czarne Sale....
Gdy tylko przestąpisz próg, rozumiesz dlaczego tak nazwano to miejsce. Wszytsko tu jest czarne z lekkim odcieniem niebieskiego, niektóre tylko drobiazgi wykonano ze złota. Te dwie barwy dominują; prawdę mówić innych kolorów nie ma.
Nie wywiera to jednak wrażenia ponurości. Jest pięknie, baśniowo pięknie...
Wszystko ma ogromne rozmiary. Ledwie możesz dostrzec niezmiernie wysokie sklepienie. Czarne Anioły, które znajdują się w salach, są olbrzymie, oczywiście to wynik ogromnyh skrzydeł. Mieszkańcy Czarnych Sal, to zarówno kobiety jak i mężczyźni.
Niegdy nie można przestać dziwić się temu królestwu, tej krainie, której nie ma na żadnych mapach. Jest tak rzeczywista, tak namacalna, a jednocześnie nie ma nic wpsólnego z twardą rzeczywistością ziemską. Wszystkie kształty są tu łagodne i niesłychanie piękne, kolory przytłumione, a jednocześnie żywe.